29 aug. Umag (Kr.)-Koper (Slov.)

29 aug. Umag-Koper
Het bed bij de oudjes was prima. Volgens Corine hebben ze hun bed afgestaan om gasten in te laten slapen, en gingen zelf op de bedbank in de kamer.... het was maar goed dat ik na het slapen op dat idee werd gebracht. Maar om half 9 werd op onze deur geklopt dat de koffie klaar stond. Inderdaad stond buiten een tafeltje, met een kannetje koffie, melk en een bakje met biscuitjes. Dat was het ontbijt. Na hartelijk bedankt te hebben zwaaiden ze ons uit, helemaal dankbaar voor de extra fooi die we ze gaven.
Het was weer stralend weer en we hadden de hele dag om naar Koper te fietsen'waar onze trein morgen vertrekt. Het was een trajekt van ongeveer 50 km, dus we hadden de hele dag om lekker langs de kust te fietsen, en te zwemmen, te hangen. Heerlijke relax dag dus. We vonden veel leukere weggetjes dan op de heenweg, en krosten overal langs de meest onmogelijke hobbelige loopweggetjes, en dat ging allemaal prima. Aangezien het hoogseizoen hier ongeveer afgelopen is, is het ook niet zo vreselijk druk meer dus de kust was nog gezellig bevolkt, maar niet overbevolkt. Precies op de plek waar we gisteren ook gehangen hadden, hebben we nu ook weer ons tijdelijke"kamp" opgeslagen en 2 uur lekker gelezen en gezwommen in de kristalheldere zee, waar je de visje onder je kon zien zwemmen. In Koper, dachtenwe, kunnen we altijd wel een hotelletje vinden, en dan zitten we morgen dicht bij de trein. Dachten we. Dus toch nog even Piran, dat op een uitloper van de berg in zee steekt, en een mooi oud stadje moest zijn. Dat hadden we gisteren afgesneden. Om half 6 kwamen we daar aan, en de twijfel was groot om nu toch op tijd een hotel te zoeken, of door te rijden naar Koper. Dat laatste leek ons verstandiger, maar de tocht erheen nam veel meer tijd dan we dachten. De berg op , eroverheen, dat was effe een klusje dat tegenviel, en toen vlak langs zee naar Koper. Vlak voor donker kwamen we er aan. Hotel? Ho maar, dat was er niet. Ja één, heeel ongezellig groot betonblok, maar verder gaf zelfs de gids van Benjaminse alleen maar dingen aan die minstens 10 km. buiten de stad liggen.. Dat kon toch niet? We vroegen een voorbijganger die in Koper woonde, om raad, en die zei dat een eind terug, richting Piran, een heel goed hotel was, met zwembad, eten, hartstikke goed! Welaan, zo gevraagd, zo gedaan, en waar we kwamen.....paradise!!! Lost, weliswaar, maar Paradise it was! Een grote waterval voor het hotel, veel auto's, en veel verschrikkingen. Waar we nou terecht waren gekomen, erger kon het werkelijk niet. Het is een massahotel, level Mcdonalds, met een "pakketprijs" voor slapen, ontbijt, diner, livemuziek en zwembad inclusief. Mijn verbale fantasie gaat het te boven om te beschrijven hoe dit is. Laat ik zo zeggen, we hadden ons iets anders voorgesteld van onze laatste avond... We zitten nu in een megarestaurant met lange buffetten met overgaar vlees, lauwe pasta en zure salades, maar we kunnen buiten zitten, waar een podium is, en de livemuziek het praten je onmogelijk maakt. De muziek, maar dat is al sinds Tsjechie zo, is overigens gedateerd van 45 jaar terug. Dat is ook al niet erg, want ik vind die Abba en tijdgenoten wel leuk, ik moet schrijven en Corine speelt op haar Ipad een spelletje. Nu op dit moment wordt het publiek geamuseerd door mensen die ze uit het publiek halen en die iets leuk mogen zeggen in de microfoon. Echt helemaal gezellig. En er is nogeen jury ook! Straks ws.bingo.
We zijn in ieder geval gered dat we morgen op tijd hier weg kunnen, en op tijd bij de trein zijn.