Kozina-Triest-Bertoki
Door: Heleen
Blijf op de hoogte en volg Heleen en Corine
27 Augustus 2014 | Slovenië, Bertoki
27 aug. Kozina-Triest-Bertoki
Wakker worden in het Casino met regen buiten. Ajakkie, weer een regendag. Maar we waren er op gekleed, jasje, regenjackie, en we fietsten gauw het grote wegennet weg. Ik moest gauw naar een fietsemaker, want de schakelaar van mijn versnelling was echt kapot en ik kon er niks meer mee. Ik schakelde nog met mijn "grote" versnelling, maar daar moest ik niet te steil mee fietsen, want dan kon ik geen kant op. We moesten dus langs de drukke weg, die zo snel mogelijk naar een fietsenmaker in Triest leidde. We kwamen daar via enkele omwegen, en via vragen en van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Maar via de TOMTOM kwamen we bij een vent die iets kon. Hij was een uur aan het knutselen en maakte hem, zodat ik daarna Triest verder inkon. Dwz. ook weer uitkon, want het is een stad met zeer steile straten!
Triest was leuk om gezien te hebben. Ze noemen het klein Venetie, wat ik wat teveel eer vind, maar het heeft wel veel weg van de mooie gebouwen van Venetie (waar we nog nooit geweest zijn!) en een kanaal dat stopt in de stad, wat wel Venetiaans aandoet. Het grootste verschil met het begin van de dag was al begonnen bij de fietsenmaker: de zon begon te schijnen en het werd: WARM! Triest was dus ook ineens zo warm, dat we in het restaurantje waar we lunchten onze regen en warme kleding uittrokken en short en hemdje ervoor in de plaats aantrokken. Heerlijk, eindelijk zomer! Nog 3 dagen te gaan!
Triest uitfietsen was lastiger, en zeer steil, maar met Corines GPS lukte het het fietspad te bereiken dat bovenlangs Triest gaat, en kilometers onverhard langs de prachtigste vergezichten te fietsen. Een fietser die op mountainbike zijn best deed haalden we in, bergop, en dat vond hij eerst niet leuk,m aar daarna sprak hij met ons (heel vriendelijk) en was onder de indruk van waar wij vandaan kwamen. Hij wilde ons perse onderdak geven en zou ons wel begeleiden naar een slaapplaats. Maar daar hadden wij natuurlijk helemaal geen zin in, en Cora's waarschuwing in gedachte (ga vooral niet met vriendelijke mannen mee) spraken we op een splitsing nog even met hem, en toen hij zei dat we linksaf moesten ging C. al rechtsaf de berg af, ik er achteraan, terwijl hij nog schreeuwde dat hij ons wilde begeleiden! Ik riep terug dat we toch maar zo gingen, en dat was dat. Langs een vrij drukke autoweg ging het kilometers en kilometers naar beneden.Heerlijk, we hoefden niets te doen, en het was warm! We zagen van verschillende punten weer mooie vergezichten, bergen, de zee, schitterend. Eindelijk kwamen we in een dorpje waar we een gezellig ding zagen en een stel heerlijke oude en minder oude goedlachse mannen stonden wijn te drinken, op een klein terras, in the middle of nowhere, en we besloten hier maar te blijven. Het was inmiddels 6 u. Een lekker drankje, hapje eten, en een plaatselijke goodlooking man die ons niet meer losliet maar in alle talen kon praten en heeeel veel over de geschiedenis en het land kon vertellen. Het was een reuze OH, maar het was wel leuk, en hij maakte ons attent op allerlei plekken die we nog kunnen bezoeken hier in de buurt. We willen morgen en overmorgen echt rustig aan doen, zeetje, hangmatje, beetje fietsen, wat bekijken. Hier is het leven in ieder geval goed!
Wakker worden in het Casino met regen buiten. Ajakkie, weer een regendag. Maar we waren er op gekleed, jasje, regenjackie, en we fietsten gauw het grote wegennet weg. Ik moest gauw naar een fietsemaker, want de schakelaar van mijn versnelling was echt kapot en ik kon er niks meer mee. Ik schakelde nog met mijn "grote" versnelling, maar daar moest ik niet te steil mee fietsen, want dan kon ik geen kant op. We moesten dus langs de drukke weg, die zo snel mogelijk naar een fietsenmaker in Triest leidde. We kwamen daar via enkele omwegen, en via vragen en van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Maar via de TOMTOM kwamen we bij een vent die iets kon. Hij was een uur aan het knutselen en maakte hem, zodat ik daarna Triest verder inkon. Dwz. ook weer uitkon, want het is een stad met zeer steile straten!
Triest was leuk om gezien te hebben. Ze noemen het klein Venetie, wat ik wat teveel eer vind, maar het heeft wel veel weg van de mooie gebouwen van Venetie (waar we nog nooit geweest zijn!) en een kanaal dat stopt in de stad, wat wel Venetiaans aandoet. Het grootste verschil met het begin van de dag was al begonnen bij de fietsenmaker: de zon begon te schijnen en het werd: WARM! Triest was dus ook ineens zo warm, dat we in het restaurantje waar we lunchten onze regen en warme kleding uittrokken en short en hemdje ervoor in de plaats aantrokken. Heerlijk, eindelijk zomer! Nog 3 dagen te gaan!
Triest uitfietsen was lastiger, en zeer steil, maar met Corines GPS lukte het het fietspad te bereiken dat bovenlangs Triest gaat, en kilometers onverhard langs de prachtigste vergezichten te fietsen. Een fietser die op mountainbike zijn best deed haalden we in, bergop, en dat vond hij eerst niet leuk,m aar daarna sprak hij met ons (heel vriendelijk) en was onder de indruk van waar wij vandaan kwamen. Hij wilde ons perse onderdak geven en zou ons wel begeleiden naar een slaapplaats. Maar daar hadden wij natuurlijk helemaal geen zin in, en Cora's waarschuwing in gedachte (ga vooral niet met vriendelijke mannen mee) spraken we op een splitsing nog even met hem, en toen hij zei dat we linksaf moesten ging C. al rechtsaf de berg af, ik er achteraan, terwijl hij nog schreeuwde dat hij ons wilde begeleiden! Ik riep terug dat we toch maar zo gingen, en dat was dat. Langs een vrij drukke autoweg ging het kilometers en kilometers naar beneden.Heerlijk, we hoefden niets te doen, en het was warm! We zagen van verschillende punten weer mooie vergezichten, bergen, de zee, schitterend. Eindelijk kwamen we in een dorpje waar we een gezellig ding zagen en een stel heerlijke oude en minder oude goedlachse mannen stonden wijn te drinken, op een klein terras, in the middle of nowhere, en we besloten hier maar te blijven. Het was inmiddels 6 u. Een lekker drankje, hapje eten, en een plaatselijke goodlooking man die ons niet meer losliet maar in alle talen kon praten en heeeel veel over de geschiedenis en het land kon vertellen. Het was een reuze OH, maar het was wel leuk, en hij maakte ons attent op allerlei plekken die we nog kunnen bezoeken hier in de buurt. We willen morgen en overmorgen echt rustig aan doen, zeetje, hangmatje, beetje fietsen, wat bekijken. Hier is het leven in ieder geval goed!
-
27 Augustus 2014 - 20:57
Cora:
wat een reis weer, regen regen regen aardige mensen, bergen, fiets kapot, knie au, mooi weer, lekker eten, niet te vreten.
Het boek is bijma uit, laatste hoodfstuk.
Geniet nog paar daagjes, ik zorg dat jullie heerlijke bedjes opgemaakt zijn.
Dank voor dit heerlijke vakantie vehaal.
Xx -
27 Augustus 2014 - 20:58
Cora:
troys op jullie dat jullie niet met zeer vriendelijke mannen zijn meegegaan.
-
27 Augustus 2014 - 21:25
Heleen En Corine Van Lynden:
Cora, en als je die man had meegemaakt die ons zojuist 2 uur aan de praat hield tijdens ons eten, een heuse knapperd, taxichauffeur, weet ik niet wat je morgen zou doen... Doorfietsen na Pula en hem vragen ons zaterdag naar de trein te brengen, of hier in de buurt een beetje rondkijken/fietsen en op eigen kracht zaterdag naar de trein gaan. De man sprak allerlei talen, wist waanzinnig veel. Dus tja, wat zullen we doen? We drinken morgen nog kopje koffie met hem, en je weet, niets veranderlijker dan Heleen samen met Corine. Elke dag is een feestje. Maar het allergrootste feest... Mijn heerlijke eigen bedje! Corine -
28 Augustus 2014 - 09:46
Jos:
Nog een paar dagen genieten en dan terug naar Muiderberg. Het weer is weer normaal en volgende week nazomer!
Dus een mooi vooruitzicht!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
